Joel Harris "Παραμύθια του θείου Remus"
Είναι δύσκολο να βρεθεί κάποιος που, τουλάχιστον με την άκρη του αυτιού τουΔεν έχω ακούσει για τις περιπέτειες του αδελφού κουνελιού και του αδελφού αδερφού και η φράση «απλά μην με ρίχνεις στο θάμνο» έχει γίνει από καιρό φτερωτό. Ενδιαφέρουσες ιστορίες για τις περιπέτειες των κατοίκων των δασών συλλέγονται στο βιβλίο "Παραμύθια του θείου Ρέμου"Από τον Αμερικανό συγγραφέα Joel Harris.Πότε Joel Harris ήταν δεκατριών ετών, αναζητούσε χρήματαεισήλθε στους μαθητές στον Joseph Turner, τον εκδότη της εφημερίδας και τον φυτευτή. Ήταν στην φυτεία Harris για πρώτη φορά συναντήθηκε Negro folklore. Στην πραγματικότητα, τα "Παραμύθια του θείου Ρέμου" - είναι η θεραπεία του λαϊκού λαϊκού λαϊκού λαϊκού λαϊκού λαϊκού λαϊκού λαϊκού λαϊκού λαϊκού λαϊκού πολιτισμού, το οποίο έκανε τον Joel Harris διάσημη
Ο θείος Ρέμου - ένας ηλικιωμένος νέγος που λέει στο αγόρι Τζόελ συναρπαστικές ιστορίες Bratz Lisa και Bratz Rabbit, για τους φίλους τους - Bratz Medved, BratzeOpossum, Brer ρακούν Meadows Μητέρα, μητέρα αγελάδα ... αστείες και διδακτικές ιστορίες άρεσε όχι μόνο Joel, αλλά και τα εκατομμύρια των νεαρών αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, γιατί «ο θείος του Ρέμου» μεταφραστεί σε πολλές διαφορετικές γλώσσες.
Αλλά η στάση για «Οι ιστορίες του θείου του Rimus» ήταν και παραμένει διφορούμενη και αντιφατική. Κάποιοι θεωρούσαν τον Harris όχι περισσότερο απόένας συντάκτης ιστοριών, και οι μαύροι συγγραφείς σκέφτηκαν ακόμη και την επεξεργασία των λαϊκών παραμυθιών του, μια παραβίαση της κουλτούρας τους. Αλλά και ο Χάρις ονομάζεται άνθρωπος που έκανε μεγάλη συμβολή στη διατήρηση της λαϊκής λαϊκής παράδοσης και των νότιων κρατών της τοπικής διάλεκτο.
Σχετικά με τη συνεισφορά του Joel Harris στη διατήρηση του πολιτισμού και του πολιτισμούΑφήστε τη λογοτεχνία και τους κριτικούς να διαμαρτυρηθούν γύρω από την παγκόσμια λογοτεχνία και θα πούμε μόνο ότι «οι ιστορίες του θείου Rimus» έχουν γίνει το βιβλίο αναφοράς πολλών γενεών παιδιών. Ιστορίες για ρητινώδη chukchelo και αγκάθι θάμνο και άλλες περιπέτειες του Αδελφού Κουνελιού και του Αδελφού Αλεπού είναι γνωστές σε μας από την παιδική ηλικία.
Από καιρό σε καιρό, ο Αδελφός Κουνέλι καταφέρνει να ξεγελάσειΑδελφός Fox, και όταν είναι πάρα πολύ μύτη, ο αδελφός χελωνός το θέτει αμέσως στη θέση του - ακόμη και ένα πονηρό πρόσωπο μπορεί να διεξαχθεί με τη βοήθεια της πονηρίας. Αυτές οι ιστορίες είναι αστείες και διδακτικές, ειλικρινείς και ευγενικές, αστείες και σοβαρές ταυτόχρονα. Και το γεγονός ότι ήταν επανειλημμένα γυρίστηκε, επιβεβαιώνει μόνο τη δημοτικότητά τους σε όλο τον κόσμο.
Τιμές από το βιβλίο
"Πετάξτε μου τόσο βαθιά όσο θέλατε, αδελφός Fox," λέει ο Κουνέλι, "απλά μην με ρίχνετε σε αυτόν τον αγκάθι θάμνο."
Αλλά ο αδερφός Fox ήθελε να σπάσει το κουνέλι. "Λοιπόν," λέει, "επειδή φοβάσαι, θα σε ρίξω μόνο στο θάμνο."
"Πού είσαι;" - λέει ο Αδελφός Rabbit. "Είμαι πάρα πολύ βαρύς με τον Chuchel, δεν είμαι καλός."
Πήρε την Αλεπού του Κουνελιού από τα αυτιά και πώς έσκυψε! Αποκόπηκε, ο Τσουτσέλκο έπεσε.
"Και εδώ είναι το καλό", λέει η Αλεπού.
Πώς να ταλαντεύεται, πώς να ρίξει Κουνέλι στη μέση του αγκάθι θάμνο, ακόμη και η ρωγμή πήγε.
Η Αλεπού σηκώθηκε στα πίσω πόδια της, βλέπει τι θα συμβείΤο κουνέλι. Ξαφνικά ακούει κάποιον. Κοίτα - εκεί, στο λόφο. Αδελφός Κουνέλι στο κούτσουρο, πόδι με τα πόδια, συνεδρίαση καθισμάτων, ρητίνη βούρτσισμα από το μαλλί από το μαλλί.
Ο Φοξ κατάλαβε εδώ ότι ήταν και πάλι ανόητοι. Και ο Αδελφός Κουνέλι να φταίει το κυνήγι του, φωνάζει:
"Ο αψιδωτός θάμνος είναι το σπίτι μου". Αδελφό Fox! Ο αγκάθιος θάμνος είναι το σπίτι μου!
Πήδηξα πάνω και πάει, όπως ένα κρίκετ στις στάχτες "
"Ο θείος Ρέμου καρφώθηκε στα καρφιά τουπαπούτσια, και το αγόρι δεν ήθελε να αφήσει τα σφυριά, τα μαχαίρια και τα τακούνια του σε ειρήνη, έτσι ώστε ο γέρος να κοίταξε, σαν να θυμωμένος. Αλλά σύντομα συμφιλίωσαν πάλι, και το αγόρι ανέβηκε στην καρέκλα, παρακολουθώντας πως ο θείος Ρέμου οδήγησε τη φουρκέτα πίσω από τη φουρκέτα στον υπόκοσμο.
"Αυτός που ενοχλεί και ενοχλεί τον καθένα, όπου αυτό δεν είναι απαραίτητο, πάντα έρχεται σε δύσκολη θέση"
